اثر افزودن روغنهای کلزا، سویا و ماهی به جیره خوراکی بر عملکرد رشد و قابلیت هضم مواد مغذی در برههای پرواری
نویسندگان
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: در سالهای اخیر استفاده از روغنها در جیره دام به‌دلیل داشتن برخی اسیدهای چرب مفید برای سلامتی انسان همچون اسید لینولئیک و اسیدلینولنیک مورد توجه قرار گرفته است. این آزمایش به منظور بررسی تاثیر افزودن منابع مختلف اسیدهای چرب مفید شامل روغنهای گیاهی (کلزا و سویا) و روغن ماهی به صورت جداگانه و مخلوط با هم بر عملکرد رشد و قابلیت هضم مواد مغذی در برههای پرواری انجام شد. مواد و روش‌ها: تعداد 35 راس بره نر نژاد افشاری با میانگین وزن اولیه 2 ±8/27 کیلوگرم و سن حدود 4 تا 5 ماه مورد استفاده قرار گرفت. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار شامل تیمار 1) شاهد (بدون افزودن روغن)، تیمار 2) 3 درصد روغن ماهی، تیمار 3) 3 درصد روغن کلزا، تیمار 4) 3 درصد روغن سویا، تیمار 5) 5/1 درصد روغن ماهی + 5/1 درصد روغن کلزا، تیمار 6) 5/1 درصد روغن ماهی + 5/1 درصد روغن سویا و تیمار 7) 5/1 درصد روغن کلزا + 5/1 درصد روغن سویا انجام گرفت. به هر تیمار پنج راس بره پرواری تعلق گرفت. 14روز دوره عادت پذیری و 84 روز دوره آزمایشی برای دام‌ها در نظر گرفته شد. از روز 70 از جیرههای آزمایشی و مدفوع نمونه‌گیری شد و قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی با روش خاکستر نامحلول در اسید اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: نتایج آزمایش نشان داد که منابع مختلف چربی در جیره برههای پرواری اثر معنی‌داری بر افزایش وزن روزانه در کل دوره داشت (05/0P نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که روغنهای سویا و کلزا تا سطح 3 درصد می‌تواند بدون تاثیر منفی بر عملکرد بره-های پرواری به جیره افزوده شوند، در حالی که افزودن روغن ماهی در این سطح توصیه نمی‌شود. واژه‌های کلیدی: روغن ماهی، روغن کلزا، روغن سویا، عملکرد رشد، بره پرواری
منابع مشابه
اثر افزودن روغنهای کلزا، سویا و ماهی به جیره خوراکی بر ترکیب اسیدهای چرب و کیفیت گوشت برههای پرواری
زمینه مطالعاتی: در سالهای اخیر استفاده از روغنها در جیره دام به دلیل داشتن برخی اسیدهای چرب مفید برای سلامتی انسان همچون اسیدلینولئیک و اسیدلینولنیک مورد توجه قرار گرفته است. هدف: بررسی تاثیر افزودن روغنهای کلزا، سویا و ماهی به جیره خوراکی بر کیفیت و ترکیب اسیدهای چرب گوشت برههای پرواری بود. روش کار: 35 راس بره نر با میانگین وزن 2 ±8/27 کیلوگرم در یک دورهی 84 روزه مورد استفاده قرار گرفت. ت...
متن کاملاثر برخی اسانس‌‌های گیاهی بر تجزیه پذیری مواد خوراکی، قابلیت هضم مواد مغذی و عملکرد گوساله‌های پرواری هلشتاین
متن کامل
تأثیر افزودن سبوس برنج به جیره بر عملکرد و قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی در جوجه‌های گوشتی
تأثیر افزودن سبوس برنج بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی و برخی فراسنجههای خونی جوجه‌های گوشتی با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی (مخلوط نر و ماده) یکروزه سویه راس در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار، پنج تکرار و 12 قطعهدر هر تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد و جیرههای حاوی 5/2، پنج و 5/7 درصد سبوس برنج بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که اگرچه در تمام...
متن کاملتأثیر افزودن پودر برگ زیتون به جیره غذایی بر عملکرد، ریخت‌شناسی روده کوچک و قابلیت هضم مواد مغذی در جوجه‌های‌گوشتی
تأثیر افزودن سطوح مختلف پودر برگ زیتون به جیره به‌عنوان آنتی‌اکسیدان طبیعی بر عملکرد تولیدی، خصوصیات لاشه، برخی فراسنجههای خونی، ریخت‌شناسی روده کوچک و قابلیت هضم مواد مغذی در جوجه‌های‌گوشتی با استفاده از تعداد 300 قطعه جوجه‌گوشتی یکروزه سویه کاب500 در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، سه تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار به مدت 42 روز مطالعه شد. جیرههای آزمایشی شامل: جیره ذرت - سویا (شاه...
متن کاملاثرات استفاده از گندم عمل‌آوری شده به روش‌های مختلف بر عملکرد رشد و قابلیت هضم مواد مغذی در برههای پرواری
سابقه و هدف: گندم یکی از محصولات غالب کشت در ایران می‌باشد که می‌تواند در تغذیه دام مورد استفاده قرار گیرد. استفاده از اوره به عنوان منبع ازت و در ترکیب با هیدروکسیدسدیم و فرمالدئید می‌تواند به صورت آهسته رهش مورد استفاده میکروارگانیسم‌ها قرار گیرد. از طرفی فرآوری‌های مختلف فیزیکی می‌تواند بر تجزیه‌پذیری مواد مغذی آن در شکمبه و همچنین قابلیت هضم آنها در قسمت‌های بعدی شکمبه اثر گذار باشد. بنابرا...
متن کاملتأثیر استفاده از روغن هسته انار در جیره بر قابلیت هضم مواد مغذی، فراسنجههای تخمیر شکمبه و عملکرد برههای پرواری
اثر استفاده از روغن هسته انار در جیره بر عملکرد رشد، قابلیت هضم جیره و فراسنجههای تخمیر شکمبه با استفاده از 21 رأس بره نر پرواری نژاد سنجابی سه‌ماهه با میانگین وزن اولیه 6/2±5/27 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و هفت تکرار مطالعه شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره فاقد روغن هسته انار (شاهد) و جیرههای حاوی دو و چهار درصد روغن هسته انار بودند. مصرف خوراک و افزایش وزن روزانه، قابلیت ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 4 شماره 2
صفحات 91- 110
تاریخ انتشار 2016-09-20
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023